ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
Έχεις στεγαστικό δάνειο; Μάθε τα δικαιώματα σου εδώ.
Σε προηγούμενο άρθρο αναλύσαμε τις προσυμβατικές υποχρεώσεις τραπεζών σε σχέση με Στεγαστικά Δάνεια Καταναλωτών τα οποία προορίζονται για κατοικία. Στο παρόν άρθρο αναλύουμε κάποιες άλλες από τις υποχρεώσεις των Τραπεζών προς ένα Καταναλωτή σύμφωνα με τον Ν.41(Ι)/2017 περί Συμβάσεων Πίστωσης για Καταναλωτές σε σχέση με Ακίνητα που προορίζονται για Κατοικία Νόμος του 2017 καθώς και υποχρεώσεις οι οποίες αφορούν δάνεια σε ξένο συνάλλαγμα.
- Περίοδος Μελέτης της Σύμβασης Πίστωσης
Πριν από τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης, η Τράπεζα παρέχει στον καταναλωτή περίοδο μελέτης 15 εργάσιμων ημερών οι οποίες υπολογίζονται από την ημέρα παροχής δεσμευτικής για τον πιστωτή προσφοράς, προκειμένου ο καταναλωτής να έχει αρκετό χρόνο να συγκρίνει τις προσφορές, να εκτιμήσει τις συνέπειές τους και να λάβει τεκμηριωμένη απόφαση. Η εν λόγω προσφορά είναι δεσμευτική για τον πιστωτή για όσο διαρκεί η περίοδος μελέτης και ο καταναλωτής δεν δύναται να αποδεχθεί την προσφορά πριν παρέλθουν οι πρώτες 5 εργάσιμες ημέρες της περιόδου μελέτης.
- Δικαίωμα Υπαναχώρησης μετά την Υπογραφή της Συμφωνίας
Ο καταναλωτής έχει δικαίωμα υπαναχώρησης εντός 5 εργάσιμων ημερών από την υπογραφή της συμφωνίας αζημίως και χωρίς να αναφέρει αιτιολογία εκτός εάν εκταμιεύσει οποιοδήποτε ποσό πριν την εκπνοή της προθεσμίας.
- Αλλαγές στο Χρεωστικό Επιτόκιο
Η Τράπεζα έχει υποχρέωση να ενημερώσει τον καταναλωτή με γραπτή ειδοποίηση ή επί άλλου σταθερού μέσου για τυχόν μεταβολή του χρεωστικού επιτοκίου πριν από την έναρξη ισχύος του νέου επιτοκίου.
- Καθυστερήσεις
Ο πιστωτής παρέχει εύλογη περίοδο ανεκτικότητας προτού κινήσει διαδικασίες διακανονισμού οφειλών και εκποίησης προς είσπραξη οφειλών.
- Δάνεια σε Ξένο Νόμισμα
Ενδιαφέρον προκαλούν οι περιπτώσεις δανείων σε ξένο νόμισμα.
Πριν τη σύναψη σύμβασης πίστωσης η οποία αφορά δάνειο σε ξένο νόμισμα, ο πιστωτής ζητά από τον καταναλωτή να δώσει πληροφορίες σχετικά με τη γνώση και την πείρα του σε σχέση με τον συναλλαγματικό κίνδυνο τον οποίο ενέχει η προτεινόμενη σύμβαση πίστωσης, ώστε να μπορεί ο πιστωτής να εκτιμήσει κατά πόσο η σκοπούμενη σύμβαση πίστωσης είναι κατάλληλη για τον εν λόγω καταναλωτή και ότι ο καταναλωτής είναι σε θέση να εκτιμήσει τον κίνδυνο που ενέχει η σύμβαση και τις πιθανές επιπτώσεις.
Σε περίπτωση που ο πιστωτής κρίνει, βάσει των εν λόγω πληροφοριών, ότι η σκοπούμενη σύμβαση πίστωσης δεν είναι κατάλληλη για τον εν λόγω καταναλωτή ή/και ότι ο καταναλωτής δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει τον κίνδυνο που ενέχει η σκοπούμενη σύμβαση και τις πιθανές επιπτώσεις της, οφείλει να τον προειδοποιήσει περί τούτου. Η παροχή προειδοποίησης δύναται να παρέχεται σε τυποποιημένη μορφή.
Σε περίπτωση που μια σύμβαση πίστωσης αφορά δάνειο σε ξένο νόμισμα, ο πιστωτής, κατά τη στιγμή που συνάπτεται η σύμβαση, θα πρέπει να εκπληρώσει μία εκ των δύο υποχρεώσεων.
Η πρώτη είναι ότι ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα, να μετατρέψει τη σύμβαση σε εναλλακτικό νόμισμα, νοουμένου ότι, σε περίπτωση κατά την οποία οι υποχρεώσεις του καταναλωτή σύμφωνα με τη σύμβαση πίστωσης, εξασφαλίζονται δυνάμει σύμβασης εγγύησης ή άλλης εξασφάλισης (i) κάθε τέτοιος εγγυητής ή πάροχος εξασφάλισης συγκατατίθεται γραπτώς στη μετατροπή σε εναλλακτικό νόμισμα ή όπου δεν παρέχεται η συγκατάθεση του εγγυητή, τότε ότι η μετατροπή σε εναλλακτικό νόμισμα γίνεται υπό τέτοιους όρους ως δύναται να συμφωνηθούν μεταξύ του πιστωτή και του καταναλωτή. Σημειώνεται ότι σε τέτοια περίπτωση, η συναλλαγματική ισοτιμία βάσει της οποίας γίνεται η μετατροπή είναι η συναλλαγματική ισοτιμία που ισχύει την ημέρα της μετατροπής, εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στη σύμβαση πίστωσης.
Το εναλλακτικό νόμισμα είναι το νόμισμα στο οποίο ο καταναλωτής λαμβάνει κατά κύριο λόγο το εισόδημά του ή διατηρεί τα περιουσιακά του στοιχεία από τα οποία πρόκειται να εξοφληθεί η πίστωση, όπως υποδεικνύεται στην πιο πρόσφατη αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας που αφορά τη σύμβαση πίστωσης, ή το νόμισμα του κράτους μέλους στο οποίο ο καταναλωτής είτε κατοικούσε τη στιγμή της σύναψης της σύμβασης πίστωσης είτε κατοικεί την παρούσα στιγμή. Ο πιστωτής δύναται να προσδιορίζει εάν ο καταναλωτής έχει στη διάθεση του και τις δύο δυνατότητες ή μόνο τη μια από αυτές.
Η δεύτερη είναι ότι o συναλλαγματικός κίνδυνος στον οποίο είναι εκτεθειμένος ο καταναλωτής, αντισταθμίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής με χρηματοπιστωτικό μέσο αντιστάθμισης του κινδύνου αυτού, εισηγμένο προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά.
Το παρόν άρθρο έχει συνταχθεί εκ μέρους του Κυπριακού Κέντρου Καταναλωτή για Εναλλακτική Επίλυση Διαφορών και είναι συγχρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια του Consumer Programme (2014-2020).
Το Κυπριακό Κέντρο Καταναλωτή για Εναλλακτική Επίλυση Διαφορών είναι Φορέας εγκεκριμένος από την Υπηρεσία Προστασίας Καταναλωτή, Κοινοποιημένος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
