ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Προσυμβατικές Υποχρεώσεις Τραπεζών σε Σχέση Με Στεγαστικά Δάνεια Καταναλωτών

Έχεις στεγαστικό δάνειο;– μάθε τα δικαιώματα σου εδώ!

Από τους σημαντικότερους τομείς προστασίας του καταναλωτή είναι αυτός που αφορά τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες. Στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχουν διάφορες Οδηγίες οι οποίες προστατεύουν τον καταναλωτή είτε με το να του εξασφαλίζουν συγκεκριμένα δικαιώματα είτε με το να αποτρέπουν τις τράπεζες από του να χρησιμοποιούν συγκεκριμένες πρακτικές.

Για τα γενικά δικαιώματα του Καταναλωτή σε σχέση με χρηματοοικονομικές υπηρεσίες μπορείτε να ακολουθήσετε τον πιο κάτω σύνδεσμο.

Στο παρόν άρθρο αναλύουμε κάποιες από τις υποχρεώσεις των Τραπεζών προς ένα Καταναλωτή πριν τη σύναψη δανείου σε σχέση με στεγαστικά δάνεια τα οποία εξασφαλίζονται με υποθήκη (Για μεταγενέστερες υποχρεώσεις πατήστε εδώ).

Σχετικός είναι ο Ν.41(Ι)/2017 περί Συμβάσεων Πίστωσης για Καταναλωτές σε σχέση με Ακίνητα που προορίζονται για Κατοικία Νόμος του 2017.

  • Επαγγελματική Δεοντολογία και Γνώση Προσωπικού

Σε σχέση με τα προϊόντα που χορηγούν, οι Τράπεζες οφείλουν να ενεργούν έντιμα, δίκαια, με διαφάνεια και επαγγελματισμό και να λαμβάνουν υπόψη τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των καταναλωτών.

Η αμοιβή του προσωπικού μιας τράπεζας δεν πρέπει να συνδέεται με οποιοδήποτε τρόπο με τον αριθμό ή το ποσοστό των αιτήσεων που γίνονται δεκτές.

Σύμφωνα με το Νόμο, το προσωπικό της Τράπεζας θα πρέπει να διαθέτει κατάλληλο επίπεδο γνώσης και ικανότητας.

  • Εξασφάλιση Υπογραφής από Σύζυγο

Σε περίπτωση που υποθηκεύεται ακίνητη ιδιοκτησία η Τράπεζα οφείλει να λάβει τη γραπτή συγκατάθεση του/της συζύγου του αιτητή του δανείου.

  • Παροχή Πληροφοριών Χωρίς Χρέωση

Επίσης, η πληροφόρηση που παρέχεται στον καταναλωτή για σκοπούς συμμόρφωσης με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, παρέχεται χωρίς οποιαδήποτε χρέωση ή άλλη επιβάρυνση.

  • Καθήκοντα σε Σχέση με Διαφημίσεις

Κάθε διαφήμιση και εμπορική ανακοίνωση για συμβάσεις πίστωσης πρέπει είναι θεμιτή, σαφής και μη παραπλανητική. Σε κάθε διαφήμιση θα πρέπει να παρέχονται συγκεκριμένες πληροφορίες συμπεριλαμβανομένου του συνολικού ποσού της πίστωσης, της διάρκεια της πίστωσης κτλ.

  • Απαγόρευση Πρακτικών Δέσμευσης και Ομαδοποίησης

Απαγορεύεται σε τράπεζα να χρησιμοποιεί πρακτικές δέσμευσης. Πρακτική δέσμευσης είναι η προσφορά ή η πώληση σύμβασης πίστωσης σε δέσμη με άλλα ξεχωριστά χρηματοπιστωτικά προϊόντα ή υπηρεσίες όταν η σύμβαση πίστωσης δεν διατίθεται χωριστά στον καταναλωτή.

Οι πρακτικές ομαδοποίησης επιτρέπονται, δηλαδή, η προσφορά ή η πώληση σύμβασης πίστωσης σε δέσμη με άλλα ξεχωριστά χρηματοπιστωτικά προϊόντα ή υπηρεσίες, όταν η σύμβαση πίστωσης διατίθεται και χωριστά στον καταναλωτή, αλλά όχι κατ’ ανάγκη με τους ίδιους όρους ή προϋποθέσεις όπως στην περίπτωση που προσφέρεται ομαδοποιημένη.

Αναφορικά με άλλες ασφαλιστικές καλύψεις, η Τράπεζα οφείλει να αποδέχεται ασφαλιστήριο από φορέα παροχής ασφαλιστικής κάλυψης διαφορετικό από εκείνο που προτιμά η Τράπεζα, όταν το επίπεδο εγγύησης του εν λόγω ασφαλιστηρίου είναι αντίστοιχο εκείνου που πρότεινε ο πιστωτής.

  • Διάθεση Πληροφοριών από Τράπεζες

Σύμφωνα με το Νόμο, η Τράπεζα διαθέτει σε όλες τις περιπτώσεις εγγράφως ή επί άλλου σταθερού μέσου ή σε ηλεκτρονική μορφή, σαφείς και κατανοητές γενικές πληροφορίες για τις συμβάσεις πίστωσης που προσφέρει. Τέτοιες πληροφορίες είναι για παράδειγμα τα επιπρόσθετα έξοδα του καταναλωτή, περιγραφή όρων σχετικά με πρόωρη αποπληρωμή κτλ.

  • Αξιολόγηση Πιστοληπτικής Ικανότητας

Η Τράπεζα έχει καθήκον να διεξάγει ενδελεχή αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή.

Η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας λαμβάνει δεόντως υπόψη τους σχετικούς παράγοντες για την εξακρίβωση της προοπτικής κατά πόσον ο καταναλωτής θα τηρήσει τις υποχρεώσεις του στο πλαίσιο της σύμβασης πίστωσης.

Η τράπεζα υποχρεούται να θεσπίσει να τεκμηριώνει και να διατηρεί τις διαδικασίες και πληροφορίες επί των οποίων βασίζεται η αξιολόγηση. Για σκοπούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, δεν βασίζεται κατά κύριο λόγο στην παραδοχή ότι η αξία του ακινήτου που προορίζεται για κατοικία υπερβαίνει το ποσό της πίστωσης ή στην παραδοχή ότι η αξία του ακινήτου που προορίζεται για κατοικία θα αυξηθεί, εκτός εάν ο σκοπός της σύμβασης πίστωσης είναι η κατασκευή ή ανακαίνιση ακινήτου που προορίζεται για κατοικία.

Μετά τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης με καταναλωτή, ο πιστωτής δε δύναται να ακυρώνει ή τροποποιεί τη σύμβαση εις βάρος του καταναλωτή με την αιτιολογία ότι η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας δεν διεξήχθη σωστά εκτός όπου ο καταναλωτής εν γνώσει του παρέλειψε ή παραποίησε πληροφορίες.

Τα πιο πάνω αφορούν τα καθήκοντα της Τράπεζας πριν από τη σύναψη της Σύμβασης πίστωση που αφορά ακίνητο που προορίζεται για κατοικία και το οποίο εξασφαλίζεται με υποθήκη. Για τα καθήκοντα μετά από τη σύναψη της Σύμβασης σχετικά με τέτοιες συμβάσεις δανείου μπορείτε να πατήσετε εδώ.

Το παρόν άρθρο έχει συνταχθεί εκ μέρους του Κυπριακού Κέντρου Καταναλωτή για Εναλλακτική Επίλυση Διαφορών και είναι συγχρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια του Consumer Programme (2014-2020).

Το Κυπριακό Κέντρο Καταναλωτή για Εναλλακτική Επίλυση Διαφορών είναι Φορέας εγκεκριμένος από την Υπηρεσία Προστασίας Καταναλωτή, Κοινοποιημένος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Σχετικά Άρθρα

Δυνατότητα του Δικαστηρίου επέκτασης του χρόνου παραπομπής ενός ζητήματος σε διαιτησία
Οι Κανόνες Συμφιλίωσης του Κυπριακού Κέντρου Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών
Οι Κανόνες Διαμεσολάβησης του Κυπριακού Κέντρου Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών