ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Ποιά η Διαφορά της Διαμεσολάβησης και της Συμφιλίωσης ως Μέθοδοι Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών?

Η Εναλλακτική Επίλυση Διαφορών είναι η επίλυση διαφορών μεταξύ δύο ή περισσότερων μερών εκτός Δικαστηρίου. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι επίλυσης διαφορών εναλλακτικά με ευρέως γνωστές αυτές της διαιτησίας, της διαμεσολάβησης και της συνδιαλλαγής/συμφιλίωσης.

Οι κυριότεροι λόγοι χρήσης των εναλλακτικών μέθοδων επίλυσης διαφορών είναι επειδή αυτές είναι πιο γρήγορες, πιο οικονομικές και είναι εμπιστευτικές.

Η δυνατότητα επίλυσης διαφοράς εναλλακτικά δυνατόν:

  • Να συμφωνηθεί από τα μέρη πριν να προκύψει η διαφορά, για παράδειγμα μέσω ρήτρας διαιτησίας ή διαμεσολάβησης.
  • Να συμφωνηθεί αφού προκύψει η διαφορά, δηλαδή, τα μέρη, να συμφωνήσουν ότι επιθυμούν να επιλύσουν τη διαφορά τους αφού αυτή προκύψει Αυτό δυνατόν να γίνει για παράδειγμα σε περίπτωση που τα μέρη βρίσκονται στο Δικαστήριο ή ακόμη και πριν την παραπομπή της διαφοράς τους στο Δικαστήριο.
  • Να επιβάλλεται δια Νόμου. Παράδειγμα αποτελεί η αναδιάρθρωση πιστωτικής διευκόλυνσης.

Τι είναι η διαμεσολάβηση και η συμφιλίωση;
Δύο είδη Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών είναι η Διαμεσολάβηση και η Συνδιαλλαγή/Συμφιλίωση. Και οι δύο αυτές μέθοδοι αποτελούν εναλλακτικούς τρόπους επίλυσης κάποιας διαφοράς όπου τα μέρη αναθέτουν την επίλυση της διαφοράς τους σε ένα τρίτο πρόσωπο το οποίο ονομάζεται διαμεσολαβητής ή συμφιλιωτής (αναλόγως της περίπτωσης).

Η συμφιλίωση δυνατόν να θεωρηθεί και είδος διαμεσολάβησης αφού δυνατόν να εμπίπτει στην ερμηνεία του Ν.159(Ι)/2012 περί Ορισμένων Θεμάτων Διαμεσολάβησης σε Αστικές Διαφορές Νόμου του 2012 ως:

«…διαρθρωμένη διαδικασία, ανεξαρτήτως ονομασίας, στην οποία δύο ή περισσότερα μέρη μιας διαφοράς επιχειρούν εκουσίως να καταλήξουν σε συμφωνία σχετικά με την επίλυση της διαφοράς τους, με τη βοήθεια διαμεσολαβητή·»

Διαφορές διαμεσολάβησης και συμφιλίωσης;
Αν και η συμφιλίωση δυνατόν να θεωρηθεί ως είδος διαμεσολάβησης υπάρχουν διαφορές. Η πιο σημαντική από αυτές είναι ότι ο ρόλος του συμφιλιωτή είναι πιο άμεσος αφού προσπαθεί να οδηγήσει τα μέρη σε λύση προτείνοντας τους λύσεις και επιλογές. Στη διαμεσολάβηση, ο διαμεσολαβητής δεν προτείνει λύσεις στα μέρη – τα αφήνει να έρθουν από μόνα τους σε διευθέτηση της υπόθεσης.

Ένα μειονέκτημα της συμφιλίωσης είναι το γεγονός ότι, επειδή ο συμφιλιωτής προτείνει λύσεις, δυνατόν να δώσει την εντύπωση ότι δεν είναι αμερόληπτος αφού δυνατόν το ένα μέρος να μην συμφωνεί με τη λύση που προτάθηκε ή να τη θεωρεί άδικη.

Επίσης, στη συμφιλίωση συνήθως τα μέρη βασίζονται στον συμφιλιωτή για να τους προτείνει λύσεις. Για αυτό το λόγο, ο συμφιλιωτής είναι συνήθως κάποιος με εμπειρία στο συγκεκριμένο τομέα της διαφοράς.

Τέλος, η διαδικασία της διαμεσολάβησης χωρίζεται σε συγκεκριμένα στάδια όπως τη γνωριμία, κοινές συναντήσεις, εξ ιδίαν συναντήσεις και τη συμφωνία. Η συμφιλίωση δυνατόν να μην ακολουθήσει αυτή τη διαδικασία.

Το παρόν άρθρο συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια του Consumer Programme (2014-2020).

Σχετικά Άρθρα

Δυνατότητα του Δικαστηρίου επέκτασης του χρόνου παραπομπής ενός ζητήματος σε διαιτησία
Οι Κανόνες Συμφιλίωσης του Κυπριακού Κέντρου Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών
Οι Κανόνες Διαμεσολάβησης του Κυπριακού Κέντρου Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών