ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Διαμεσολάβηση και Διαζύγιο

Η Διαμεσολάβηση σε Οικογενειακές Διαφορές περιλαμβάνει υποθέσεις γονικής μέριμνας, διατροφής τέκνων, διατροφής συζύγων ή συμβίων και περιουσιακών σχέσεων. Σύμφωνα με το σχετικό Νόμο Ν.62(Ι)/2019 περί Διαμεσολάβησης σε Οικογενειακές Διαφορές, η οικογενειακή διαφορά περιλαμβάνει και διαφορά που σχετίζεται με το θεσμό της οικογένειας εκτός από συγκεκριμένες περιπτώσεις (όπως της ανάθεσης και αφαίρεσης της γονικής μέριμνας).

Προκύπτει το ερώτημα κατά πόσο σε περιπτώσεις Διαμεσολάβησης Οικογενειακών Διαφορών μπορεί να συμφωνηθεί μεταξύ των διαδίκων, διαζύγιο. Η απάντηση είναι όχι και εξηγούμε πιο κάτω τους λόγους.

Περιπτώσεις Διαζυγίου στην Κύπρο

Διαζύγιο στην Κύπρο δύναται να εκδοθεί σύμφωνα με το άρθρο 111(2)Β του Συντάγματος για τους πιο κάτω λόγους:

  • Για τους λόγους που αναφέρονται στο Καταστατικό της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου. Οι λόγοι σύμφωνα με το καταστατικό είναι οι ακόλουθοι:

(α) Μοιχεία

(β) Ανήθικη, ατιμωτική ή άλλη διαγωγή του συζύγου η οποία επιφέρει κατάπτωση της έγγαμης σχέσης και καθιστά την συμβίωση αφόρητη. Τέτοια διαγωγή είναι για παράδειγμα η αδικαιολόγητη διανυκτέρευση της συζύγου εις μη συγγενικό οίκο χωρίς της συγκατάθεση του συζύγου της όταν η διανυκτέρευση γεννά εύλογες υποψίες μοιχείας. Όταν ο σύζυγος κατηγορεί τη σύζυγο σε Δικαστήριο για μοιχεία η οποία δεν έχει αποδειχθεί.

(γ)  Όταν υπάρχει απόπειρα κατά της ζωής ετέρου των συζύγων. Σωματικές κακοποιήσεις που δυνατόν να επιφέρουν σωματική ή πνευματική αναπηρία θεωρούνται τέτοια «απόπειρα κατά της ζωής»

(δ) Άλλος λόγος διαζυγίου είναι η φρενοβλάβεια των συζύγων για πέραν της τριετίας, η οποία καθιστά τη συμβίωση αφόρητη.

(ε) Η τελεσίδικη καταδίκη ετέρου των συζύγων για φυλάκιση πέραν επταετίας.

(στ) Όταν αφανιστεί έτερος των συζύγων.

(ζ) Η ανικανότητα ετέρου συζύγου η οποία συνεχίζεται για πέραν των 6 μηνών.

(η) Η αδικαιολόγητη εγκατάλειψη του αιτητή της συζυγικής οικείας για δύο έτη.

(θ) Η αλλαγή θρησκείας ή δόγματος.

(ι) Η επίμονη παρεμπόδιση τεκνογονίας παρά την αντίθετη επιθυμία ετέρου των συζύγων.

  • Όταν μεταξύ των συζύγων οι σχέσεις έχουν κλονισθεί ισχυρά και οι λόγοι αυτοί αφορούν το πρόσωπο του Εναγόμενου ή και των δύο συζύγων.

Σημειώνεται ότι με βάση τον περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Νόμο του 1990 (Ν.23/1990) τεκμαίρεται ότι οι σχέσεις έχουν κλονισθεί ισχυρά για λόγους που αφορούν το πρόσωπο του Εναγόμενου για λόγους διγαμίας ή μοιχείας ή εγκατάλειψης του ενάγοντα ή επιβουλής της ζωής του από τον εναγόμενο ή άσκησης βίας εναντίον του από τον εναγόμενο, κατά την έννοια που αποδίδεται στο όρο “βία” δυνάμει του περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυμάτων) Νόμου.

  • Για οποιοδήποτε άλλο λόγο αναφέρεται σε σχετική Νομοθεσία.

 Γιατί δεν είναι δυνατή η διαμεσολάβηση σε διαζύγιο;

Ο κύριος λόγος που είναι αδύνατη η διαμεσολάβηση σε διαζύγια, είναι επειδή τέτοια διαφορά δεν μπορεί να αποφασιστεί ή να συμφωνηθεί από τα μέρη. Το διαζύγιο εκδίδεται μόνο από το Δικαστήριο και είναι λοιπόν μόνο μέσω του Δικαστηρίου που μπορούν τα μέρη να θεωρηθούν ότι έχουν διαζευχθεί.

Επίσης, σύμφωνα με τη Νομοθεσία μας (Ν.95/89) το συναινετικό Διαζύγιο δεν υπάρχει ως λόγος διαζυγίου.

Ακόμη ένας λόγος, και ιδιαίτερα αναφορικά με θρησκευτικούς γάμους, είναι ότι πριν να είναι δυνατή η καταχώρηση αγωγής για λύση θρησκευτικού γάμου, θα πρέπει να αποσταλεί σχετική ειδοποίηση στον Επίσκοπο από αυτόν που αιτείται τη λύση του Γάμου. Σύμφωνα με το άρθρο 3(1) του περί Απόπειρας Συνδιαλλαγής για Πνευματική Λύση του Γάμου Νόμου του 1990 (Ν.22/1990)

3.-(1) Τηρoυμέvωv τωv διατάξεωv τoυ εδαφίoυ (2), καμιά αγωγή για τη λύση γάμoυ δεv καταχωρείται, αv δε δoθεί πρoηγoυμέvως γvωστoπoίηση στov αρμόδιo Επίσκoπo σύμφωvα με τov τύπo πoυ εκτίθεται στo Παράρτημα Α.

Η καταχώρηση αγωγής για λύση γάμου δύναται να προχωρήσει μετά την παρέλευση τριών μηνών από τη λήψη της γνωστοποίησης από τον Επίσκοπο. Άρα, είναι μόνο τότε που μπορεί να καταχωρηθεί σχετική αγωγή.  Ο Νόμος δεν αναφέρεται σε συμφωνία των μερών (η οποία είναι το αποτέλεσμα διαμεσολάβησης).

Τέτοια επιστολή δεν χωρεί στα πλαίσια διαμεσολάβησης οικογενειακών διαφορών. Ως εκ τούτου και για αυτό το λόγο διαμεσολάβηση και διαζύγιο στην Κύπρο δεν μπορούν να συνυπάρξουν.

Σημειώνουμε ότι δεν υπάρχει οποιοδήποτε κώλυμα σύμφωνα με το οποίο μπορεί στα πλαίσια διαμεσολάβησης οικογενειακής διαφοράς να συμφωνηθεί μεταξύ των μερών και η ημερομηνία διάστασης των συζύγων.

Οι πιο πάνω πληροφορίες δεν αποτελούν νομική συμβουλή.

Σχετικά Άρθρα

Οικογενειακή Διαμεσολάβηση – Ιστορική Αναδρομή και το Συμβούλιο της Ευρώπης
Πίνακας Δικαιωμάτων Συζύγων σε Οικογενειακές διαφορές και Διαμεσολάβηση
Δικαιώματα Συζύγου Διαρκούσης της Διάστασης και Μετά την Έκδοση Διαζυγίου
Διαμεσολάβηση και Περιουσιακές Διαφορές
Εγγραφή Συμφωνίας Διαμεσολάβησης Οικογενειακής Διαφοράς
Διαμεσολάβηση και Διατροφή
Διαμεσολάβηση και Γονική Μέριμνα
Οικογενειακή Διαμεσολάβηση στην Κύπρο – Διαδικασία
Διαμεσολάβηση σε Οικογενειακές Διαφορές στην Κύπρο
Ευριπίδης Χατζηνέστορος Δικηγόρος
Ο Ευριπίδης Χατζηνέστορος είναι δικηγόρος και διαμεσολαβητής. Είναι ο ιδρυτής του Cyprus Consumer Center for ADR. Επίσης διδάσκει εμπορικό δίκαιο στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου και διαμεσολάβηση στο Κυπριακό Κέντρο Καταναλωτή για Εναλλακτική Επίλυση Διαφορών. Μετά την ολοκλήρωση του πτυχίου νομικής, LLB στο Πανεπιστήμιο Queen Mary University του Λονδίνου το 2009, ολοκλήρωσε στη συνέχεια το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στο εταιρικό δίκαιο LLM, στο University College London. Αποφοίτησε με Distinction. Ακολούθως ολοκλήρωσε με επιτυχία το επαγγελματικό δίπλωμα Advanced Diploma of International Taxation του Chartered Institute of Taxation και στη συνέχεια έγινε διαπιστευμένος διαμεσολαβητής. Ο Ευριπίδης έχει συγγράψει το βιβλίο «Δίκαιο Πώλησης Αγαθών και Προστασία Καταναλωτή στην Κύπρο» το οποίο εκδόθηκε από τη Νομική Βιβλιοθήκη και έχει αρθρογραφήσει σε διάφορους τομείς δικαίου τόσο στην Κύπρο όσο και στην Αγγλία και έχει γίνει αναφορά στα συγγράμματα του από νομικές εκδόσεις στην Αγγλία όπως το Lee Roach, Card & James Business Law (2016, Oxford University Press), Stefan H.C. Lo, In Search of Corporate Accountability: Liabilities of Corporate Participants, (2015, Cambridge Scholars Publishing) και Thomas B. Courtney and Daibhi O’ Leary, The Law of Companies (2016, Bloomsbury Publishing).